(Nie)spełnione pragnienia

Kilka dni później                      Nadszedł wyczekiwany przez wszystkich pracowników zakładu fotograficznego dzień wernisażu. W ostatnim czasie wszyscy ciężko pracowali nad wystawą, którą przewieziono na parę godzin przed uroczystością do Starostwa. Zdjęcia w anty-ramach ustawiono na sztalugach tuż przy Informacji. To właśnie tu odbędzie się uroczyste otwarcie wystawy, na które została zaproszona elita miasta, a także rodzina i przyjaciele obu praktykantek oraz ich nauczyciele ze szkoły. Potem ma odbyć się kolacja.  Kreacja Jesiki                      Wybiła godzina 18 00 . W jednej z łazienek biegały dwie młode praktykantki, w celu wyszykowania się. Obie chcą zabłysnąć, w końcu to ich dzień, a raczej wieczór. Dziewczyny od dwudziestu minut poprawiały makijaż i ubierały się w pięknie sukienki.                      Jesika ubrana była w stylu gotyckim. Krótka, bez ramiączek sukienka i do tego czarno srebrne szpilki podkreślały jej kobi

**************** Hej, dziesiąty rozdział jest krótki, ale jedenasty będzie dłuższy ;) Tak czy inaczej, zapraszam Was do czytania i komentowania ;* Pozdrawiam, Caroline .♥ ****************                      Po powrocie Krystian przyszedł do pokoju siostry i oparł się o framugę drzwi. - Od kogo te kwiaty? - spytał. Czuł, że odpowiedź nie będzie dla niego dobra. - Od księdza Michała. -odparła z obojętnością. - Miał Ci nie zawracać więcej głowy. – wkurzył się. Nie znosił ks. Michała, odkąd go poznał. - To przecież nic złego, że przysłał mi kwiaty. - rzuciła. - Karli! - podniósł głos. - Krystian, wyluzuj. - Karo podeszła do brata. - On sobie za dużo wyobraża. Powinnaś z nim to wyjaśnić. - powiedział. - Wiem. Pogadam z nim jak tylko go zobaczę. - odparła. - Mam nadzieję. - powiedział - A teraz dzwoń do Moniki, bo pewnie się nie może na Ciebie doczekać. - zmienił temat. - Okey. - uśmiechnęła się. - Pozdrów ją ode mnie. - Spoko.                        C